Indië!
Moet ik over Indië schrijven?
Moet ik ’t diepe, oude leed
Dan maar immer doen beklijven,
Of is het tijd, dat ik het vergeet?
Waarom zou ik heel die schoonheid,
Die nu onbereikbaar is,
Mij weer voor de ogen halen,
Met een bittere traan….. gewis….
Waarom mijzelve te bedwelmen,
Met die goudbrokaten pracht,
Die mij soms kon overwelmen
In een donkere tropennacht,
Als de maan, in volle glorie,
Heel die pracht daar vreemd deed zind’ren,
Waarom zou ik mij….verdorie…
Met die schoonheid steeds weer hinderen?
Laat mij maar gelukkig wezen,
Bij de halte van lijn acht,
Daar heb ik heus niets te vrezen,
Van een sprankelende nacht…
Daar is het miezerige regen,
En een ouderwetse kou,
Ginder straalt de maan haar zegen
Als een schone, lieve vrouw.
Hier heerst koelheid, en gelaten,
Draagt er iedereen zijn lot,
Dáár voel je je nooit verlaten,
Blijf je op die pracht verzot….
O, mocht nog de tropenregen,
Weer mijn planterskop besproeien…
O, mocht heel die prachten-
Nog eens eenmaal openbloeien!
29-