Mijn moeder Nel van Oppen had na een loopbaan als balletdanseres, opgeleid bij Lilly Green.,in Europa, zelf een balletschool in Nederlands Indië opgezet. Er was toen een trend om de voet in zijn geheel op de grond te zetten, ze danste niet op de bekende spietsen.

 

 

Toen zij echter haar leerlingen liet optreden met een ontblote schouder, werd dit niet geaccepteerd door de ouders. De school werd gesloten.
Niet voor een gat te vangen ging Nel van Oppen naar Nederland en haalde daar een diploma voor leerkracht in het basisonderwijs. En keerde toen terug naar Ned. Indië, waar men een grote behoefte had aan thuisonderwijs. Zij ging les geven aan de vier kinderen van de familie Kerbosch.
Bij deze Kerbosch was Pierre Schrijnen, onze vader, toen in dienst.
Het huwelijk van het echtpaar Kerbosch, was niet gelukkig. Maar een scheiding kon niet als je katholiek was. Pierre en Marie kregen een relatie.
Een zoon van Kerbosch bracht deze relatie tijdens een diner aan het licht. Dit gaf natuurlijk enige beroering in de kleine kolonistengemeenschap. Zoiets moest immers verborgen blijven!

 

 

OO

O
Onder de
E
een
E
zoon
 

Later vertrok mevrouw Kerbosch  naar Nederland.  Haar kinderen gingen voor hun studie ook naar Nederland. Zij ging in Gouda wonen. Daar is zij aan kanker overleden. 

Onder de naam "De Heilige familie" heeft een kleinzoon van Matthieu Kerbosch een video  gemaakt over zijn grootvader. Deze video is op TV verschenen.

 

 

Nel van Oppen, toen 28 jaar oud, en Pierre Schrijnen, 27 jaar oud,verlieten de plantage. Nel moet wel Pierre's relatie vergeven hebben, want zij trouwden op 5 april 1927. Nel is hiervoor katholiek geworden.
Pierre is voor zich zelf begonnen.
In onze herinnering en uit de brieven, die nog bewaard gebleven zijn, uit de tijd, dat Pierre al geïnterneerd was in het Jappenkamp, bleek hun grote liefde tot elkaar.
Een dans opleiding vereist discipline en karakter en om dit door te geven, een pedagogisch vermogen, wat Nel’s kinderen hebben mogen ondervinden.
Niettegenstaande zijn amoureuze jonge jaren is Pierre een streng en zeer gelovig vader geworden.  Het geloof heeft hen beiden, vooral in de moeilijke oorlogsjaren, op de been gehouden.