U vraagt zich wellicht af, hoe het mogelijk is, om in twijfelachtige gevallen de juiste boom te kiezen, welke verwijderd dient te worden. Hier raken wij het terrein van het gecombineerde veld- het laboratoriumwerk, hetwelk inderdaad de Kinacultuur groot heeft gemaakt.

 En het mogelijk heeft gemaakt om nauwkeurige veld- beslissingen te nemen op grond  van laboratoriumonderzoek. een selectiemethode, gevonden en geperfectioneerd op de Gouvernements Kina Onderneming Tjinjiroean ( d.w.z. de bijen-rivier ; Tjai (rivier) wordt

Tji  en Njoeran is bij) wordt momenteel als volgt toegepast.

Vanaf de entplaats der bomen, wordt met verf, welke zeer afsteekt tegen de bruingroene bast (oranje), een streep gezet  op een meter hoogte. De omtrek der boom wordt op gezette tijden, meestal  2 maal in het jaar, gemeten.

Vlak boven deze streep wordt met een nauwkeurig op maat gedraaide holpijp, welke aan de voorzijde is aangescherpt, een rond schijfje bast uit de boom gestoken. De oppervlakte van de binnenmaat dezer holpijp is precies 1 vierkante cm. Dit bastschijfje wordt gedroogd en geanalyseerd, waarna uitgerekend wordt hoeveel kinine er in een mancet zit van 10 cm. Hoogte. Dit is het vergelijkingsgetal tussen de diverse bomen, dat met grote nauwkeurigheid de merites der diverse bomen aangeeft.

Op grond van deze cijfers kan dus de waarde van elke boom worden bepaald. Ik kom hier nog nader op terug. En als dan na  vier-vijf jaar de, inmiddels in getal geslonken tuin, maar in waarde toegenomen plantsoenen, van jonge, praktisch niets producerende complexen tot producerende kinatuinen zijn geworden, kan de planter met trots op zijn werk terugzien.  Regelmatige uitdunning, regelmatige snoei, levert de kinabast op, welke op de nu te schilderen wijze geoogst wordt