Contract pension

Niet iedereen was zo gelukkig, door familie opgevangen te worden, zoals wij. Daarvoor had men contractpensions. Hospita’s verdienden goed. Protestanten werden in het Noorden gehuisvest en katholieken in het Roomse Zuiden! Bagage werd gedesinfecteerd.

In deze pensions waren strenge huisregels. Daar waar voor de oorlog in het tropenland drie maal per dag gedoucht werd, was men verbaasd hier maar een maal per week te kunnen douchen. Er was gelukkig ook nog een badhuis. En dan die Hollandse kost.!

Wat was de hospita verontwaardigd, dat haar klantjes sambal in haar erwtensoep deden, om het voor hen eetbaar te maken! Ook werd er stilletjes gekookt, wat natuurlijk helemaal niet mocht. Men zag deze groep “gerepatrieerden”, als allochtonen. Zij werden dan ook niet als mede Nederlanders behandeld.

Het Comité van Kerkelijk Particulier Initiatief voor Sociale Zorg t.b.v. gerepatrieerden ( C.C.K.P.) gaf in 1960 een boek uit met huishoudelijke wenken voor gerepatrieerden .

Hier enige fragmenten.

En zo gaat het paternalistisch door. Hoe je aardappels moest schillen. Denk er om, je moet naar je toe schillen, niet van je af!

Hoe er hier Sinterklaas gevierd werd! Men wist niet dat Europeaan en Indo-Europeaan ook in Nederlands Indië , Sinterklaas en Kerstmis vierden. Men wist zo heel veel niet!

Er waren wel heel wat moeilijkheden te overwinnen! Al die wollen kleding! Hoe moest je die wassen. En wat werden ze klein, na een was met warm water! En wat was het vreemd om te horen, als je een poosje op bezoek was:”Je moet nu naar huis gaan, want wij gaan dadelijk eten” !

Dit was zo in tegenstrijd met de gastvrijheid in hun geboorteland.

Breien, waarom konden die domme Indo’s dat niet! Op school werden de donkere kinderen aangeraakt, waren zij wel echt? Woonde niet iedereen in Indonesië in een huisje op palen?

Het bleek, dat zij die uit Nederlands- Indië kwamen op school heel wat meer wisten van de Nederlandse aardrijkskunde en geschiedenis, dan wat men hier op school over Nederlands Indië leerde. De bekrompenheid van Nederland werd toch te machtig en velen van deze "allochtonen" zijn alsnog geëmigreerd naar o.a. Canada, Verenigde Staten en Australië.

Koningin Wilhelmina

reageerde op een hulproep in een advertentie, waarin een moeder vroeg of ze alsjeblieft bij haar zoon mocht wonen, die door plaatsgebrek van haar gescheiden was. Op Paleis Het Loo werd ruimte vrijgemaakt en via de zijingang kon dit stukje pension bereikt worden. Daar de TV in hun ruimte stond, kwam het voor, dat Wilhelmina er gezellig bij kwam zitten.

Oorlogswezen

In de Wet Uitkering Indische Oorlogswezen wordt niet gesproken over de volle wezen, daar er geen kostwinner, of echtgenoot van kostwinner meer is, is er ook geen rechtspersoon om hier voor op te komen. Zij hebben later hun krachten gebundeld en het kwam tot een rechtspraak.

Er kwam een uitkering, die na aftrek van de kosten voor de rechtszaak, een negatief saldo opleverde van 570 gulden ( Donkere regendruppels )